Επικονδυλίτιδα

Η επικονδυλίτιδα είναι μία φλεγμονή στους τένοντες που συνδέονται με τους μύες του πήχη στον αγκώνα. Ειδικότερα, αφορά τον κοινό τένοντα που ενώνει τους μύες του πήχη με τον επικονδύλιο του βραχιονίου οστού (τον εξωτερικό τμήμα του αγκώνα). Αυτή η πάθηση προκαλεί πόνο και ευαισθησία στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα, η οποία μπορεί να επεκταθεί προς τον καρπό ή τον ώμο, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Η επικονδυλίτιδα συνήθως προκύπτει από υπερβολική ή επαναλαμβανόμενη καταπόνηση των μυών του πήχη, όπως συμβαίνει σε αθλητές, εργαζόμενους που εκτελούν βαριά σωματική εργασία ή άτομα που εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις (π.χ., κίνηση του καρπού με βίαιο τρόπο).

Η επικονδυλίτιδα προκαλείται κυρίως από την υπερβολική καταπόνηση του τένοντα και του μυϊκού ιστού στον αγκώνα. Κάποιες από τις πιο κοινές αιτίες περιλαμβάνουν:

• Επαναλαμβανόμενη καταπόνηση: Αθλητικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν την επαναλαμβανόμενη χρήση του καρπού και του αγκώνα (π.χ., τένις, γκολφ, σκι, κολύμπι).
• Βαριά εργασία: Εργασία που απαιτεί συνεχή χρήση των χεριών και του αγκώνα, όπως βαφείς, ξυλουργοί, ή καθαριστές τζαμιών.
• Αδύναμοι ή ελλιπώς εκπαιδευμένοι μύες: Ανεπαρκής εκπαίδευση των μυών του αγκώνα, ή η έλλειψη προθέρμανσης κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τραυματισμού.
• Προχωρημένη ηλικία: Η ηλικία μπορεί να επηρεάσει την ελαστικότητα των τενόντων και των συνδέσμων, κάνοντάς τους πιο επιρρεπείς σε φλεγμονές.
• Μη σωστή στάση ή τεχνική κατά την άσκηση: Λάθος τεχνική ή κακή στάση στο σώμα κατά την άσκηση ή την εργασία μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική καταπόνηση του αγκώνα.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της επικονδυλίτιδας περιλαμβάνουν:

• Πόνος στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα: Ο πόνος εντοπίζεται συνήθως στην περιοχή του επικονδύλιου του αγκώνα και μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της κίνησης ή της άσκησης.
• Αδυναμία ή περιορισμένη κίνηση: Η πάθηση μπορεί να περιορίσει την ικανότητα του ατόμου να κινεί τον αγκώνα, ενώ μπορεί να γίνει δύσκολο να πραγματοποιηθούν καθημερινές δραστηριότητες, όπως το να κρατήσει κάποιος ένα ποτήρι ή να ανοίξει το καπάκι ενός μπουκαλιού.
• Ευαισθησία στην περιοχή του επικονδύλιου: Η περιοχή γύρω από τον αγκώνα μπορεί να είναι ευαίσθητη ή επώδυνη κατά την πίεση.
• Πόνος που επιδεινώνεται με τη χρήση του χεριού: Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις του καρπού (π.χ., το γύρισμα του χεριού ή το κράτημα ενός αντικειμένου) ενδέχεται να προκαλέσουν επιδείνωση του πόνου.

Η διάγνωση της επικονδυλίτιδας βασίζεται κυρίως στην κλινική εξέταση και την ανασκόπηση του ιστορικού του ασθενούς. Ο γιατρός θα ρωτήσει τον ασθενή για τη διάρκεια και την ένταση των συμπτωμάτων, καθώς και για τις δραστηριότητες που μπορεί να έχουν προκαλέσει τη φλεγμονή. Επίσης, θα πραγματοποιήσει μια σειρά από κλινικές δοκιμασίες, όπως την εκτίμηση της κινητικότητας του αγκώνα και του πόνου κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων κινήσεων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία για να αποκλείσει άλλες παθήσεις και να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

Η θεραπεία για την επικονδυλίτιδα συνήθως περιλαμβάνει μια συνδυαστική προσέγγιση που επικεντρώνεται στη μείωση της φλεγμονής και την αποκατάσταση της κινητικότητας του αγκώνα. Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

1. Συντηρητική Θεραπεία:
   • Ξεκούραση και αποφυγή επαναλαμβανόμενων κινήσεων: Η πρώτη και πιο σημαντική θεραπεία είναι η αποφυγή των δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο και καταπόνηση του αγκώνα.
   • Φυσικοθεραπεία: Η φυσικοθεραπεία βοηθά στη βελτίωση της κινητικότητας, στην ενδυνάμωση των μυών και στη μείωση της φλεγμονής μέσω ειδικών ασκήσεων.
   • Χρήση πάγου και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων: Η εφαρμογή πάγου στην περιοχή του αγκώνα και η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (π.χ., ιβουπροφαίνη) μπορεί να μειώσουν τη φλεγμονή και τον πόνο.
   • Νάρθηκες ή υποστήριξη του αγκώνα: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρήση ενός νάρθηκα ή άλλου υποστηρικτικού εξαρτήματος μπορεί να μειώσει την καταπόνηση του αγκώνα.
2. Επεμβατικές Θεραπείες:
   • Εγχύσεις κορτιζόνης: Σε περιπτώσεις σοβαρού πόνου, η ένεση κορτιζόνης μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από την φλεγμονή και τον πόνο.
   • Βιολογικές Θεραπείες: Η έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των κατεστραμμένων τενόντων.
   • Χειρουργική Παρέμβαση: Σε περιπτώσεις που οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για να απομακρυνθούν οι κατεστραμμένοι ιστοί ή να γίνει αποκατάσταση των τενόντων.

Η πρόληψη της επικονδυλίτιδας μπορεί να γίνει μέσω της σωστής τεχνικής στις αθλητικές δραστηριότητες, της ενδυνάμωσης των μυών του αγκώνα, και της αποφυγής επαναλαμβανόμενων κινήσεων που καταπονούν τον αγκώνα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να κάνετε τακτική προθέρμανση και να χρησιμοποιείτε κατάλληλα εργαλεία και εξοπλισμό όταν εκτελείτε βαριά ή επαναλαμβανόμενη εργασία.
Η επικονδυλίτιδα είναι μια συχνή και θεραπεύσιμη πάθηση, ωστόσο η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπευτική προσέγγιση είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση και την επιστροφή στην καθημερινή ζωή.