Τενοντίτιδα Ώμου

Η τενοντίτιδα του ώμου είναι η φλεγμονή ενός ή περισσοτέρων τενόντων που συνδέονται με τους μύες του ώμου. Ο ώμος είναι μία από τις πιο κινητές αρθρώσεις του σώματος και για το λόγο αυτό οι τένοντες που τον περιβάλλουν εκτίθενται σε συνεχιζόμενη καταπόνηση. Η πάθηση μπορεί να προκαλέσει πόνο, περιορισμένη κινητικότητα και δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων.

Η τενοντίτιδα του ώμου μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως:

1. Επαναλαμβανόμενες Κινήσεις: Άτομα που εκτελούν συνεχείς ή βαριές κινήσεις του ώμου, όπως αθλητές (ειδικά κολυμβητές, τενίστες και αθλητές του βόλεϊ), ή εργαζόμενοι σε επαγγέλματα που απαιτούν την ανύψωση ή κίνηση του χεριού πάνω από το κεφάλι (όπως οικοδόμοι, πιλότοι, κ.λπ.) κινδυνεύουν περισσότερο από τενοντίτιδα.
2. Ηλικιακή Φθορά: Όσο μεγαλώνουμε, οι τένοντες και οι μύες του ώμου χάνουν την ελαστικότητά τους και γίνονται πιο επιρρεπείς σε φλεγμονές και τραυματισμούς.
3. Μηχανικοί Παράγοντες και Κακή Στάση Σώματος: Λάθος στάση του σώματος και κακή τεχνική κατά την άσκηση ή την εργασία μπορεί να οδηγήσει σε ανώμαλη φόρτιση των τενόντων του ώμου.
4. Άμεσος Τραυματισμός: Μία πτώση ή ένα απότομο χτύπημα στον ώμο μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στους τένοντες και να οδηγήσει σε φλεγμονή.
5. Ασθένειες και Παθήσεις: Ορισμένες παθήσεις, όπως ο διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο τενοντίτιδας.

Τα συμπτώματα της τενοντίτιδας του ώμου μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αλλά συνήθως περιλαμβάνουν:

• Πόνος στον ώμο: Ο πόνος είναι συνήθως εντοπισμένος στην περιοχή του ώμου και ενδέχεται να επιδεινώνεται με κινήσεις που απαιτούν την ανύψωση του χεριού ή την εκτέλεση κυκλικών κινήσεων.
• Περιορισμένη Κινητικότητα: Η φλεγμονή των τενόντων μπορεί να περιορίσει την ικανότητα του ατόμου να κινεί τον ώμο ή το χέρι του με φυσικό τρόπο.
• Πόνος κατά τη Νύχτα: Ο πόνος μπορεί να εντείνεται το βράδυ, γεγονός που καθιστά δυσκολότερο τον ύπνο.
• Αδυναμία και Δυσκαμψία: Η αδυναμία στους μύες του ώμου μπορεί να συνοδεύεται από αίσθημα δυσκαμψίας, κάνοντάς την κίνηση του χεριού πιο δύσκολη και επώδυνη.
• Ερυθρότητα και Θερμότητα: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί τοπική ερυθρότητα και αύξηση της θερμοκρασίας γύρω από την περιοχή του ώμου λόγω της φλεγμονής.

Η διάγνωση της τενοντίτιδας του ώμου γίνεται συνήθως μετά από κλινική εξέταση από τον ορθοπαιδικό χειρουργό, ο οποίος μπορεί να ζητήσει διάφορες διαγνωστικές εξετάσεις για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της πάθησης:

1. Κλινική Εξέταση: Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει έναν πλήρη φυσικό έλεγχο του ώμου, εξετάζοντας την κίνηση, την ευαισθησία και τον πόνο.
2. Ακτινογραφία (X-ray): Αν και η ακτινογραφία δεν δείχνει την τενοντίτιδα άμεσα, μπορεί να αποκλείσει άλλες καταστάσεις, όπως θραύσματα ή οστεοαρθρίτιδα.
3. Υπέρηχος (Ultrasound): Ο υπέρηχος είναι μια μη επεμβατική μέθοδος που επιτρέπει στους γιατρούς να εξετάσουν την κατάσταση των τενόντων και να εντοπίσουν τυχόν φλεγμονή ή ρήξη.
4. Μαγνητική Τομογραφία (MRI): Η MRI παρέχει μια πιο αναλυτική εικόνα των μαλακών ιστών, όπως οι τένοντες, και βοηθά στον εντοπισμό της φλεγμονής ή άλλων βλαβών στους τενόντες του ώμου.

Η θεραπεία για την τενοντίτιδα του ώμου εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης και μπορεί να περιλαμβάνει συντηρητικές θεραπείες ή χειρουργική επέμβαση σε σοβαρές περιπτώσεις.

Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν:

1. Συντηρητική Θεραπεία
   • Ξεκούραση: Η αποχή από δραστηριότητες που επιβαρύνουν τον ώμο είναι κρίσιμη για την ανάρρωση.
   • Φαρμακευτική Θεραπεία: Αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη, χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή.
   • Φυσιοθεραπεία: Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να βοηθήσει στην ενδυνάμωση των μυών του ώμου και στην αποκατάσταση της κινητικότητας με ειδικές ασκήσεις.
   • Εφαρμογή πάγου: Η εφαρμογή πάγου στην περιοχή του ώμου για 15-20 λεπτά, αρκετές φορές την ημέρα, βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
2. Ενέσιμες Θεραπείες
   • Κορτικοστεροειδή Ενέσεις: Σε περιπτώσεις έντονου πόνου, μπορεί να προταθούν ενέσεις κορτικοστεροειδών για να μειώσουν τη φλεγμονή και να προσφέρουν ανακούφιση.
   • Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια (PRP): Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει την έγχυση του αίματος του ίδιου του ασθενούς στον ώμο, προκειμένου να επιταχυνθεί η αποκατάσταση και η επούλωση των τενόντων.
3. Χειρουργική Θεραπεία
   Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει αποτέλεσμα και τα συμπτώματα επιμένουν για μήνες, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι η τελευταία επιλογή. Η επέμβαση μπορεί να περιλαμβάνει:
   • Αρθροσκόπηση: Μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που χρησιμοποιεί μικρές τομές και μια κάμερα για να επισκευάσει τον τένοντα ή να αφαιρέσει φλεγμονώδη ιστό.
   • Ανοιχτή Χειρουργική Επέμβαση: Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να απαιτείται ανοικτή χειρουργική επέμβαση για την επισκευή ή την αντικατάσταση κατεστραμμένων τενόντων.

Η τενοντίτιδα του ώμου είναι μια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει σημαντική ενόχληση και περιορισμούς στην καθημερινή ζωή. Ωστόσο, με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία, η πλειονότητα των ασθενών μπορεί να αποκαταστήσει τη λειτουργικότητα του ώμου και να επιστρέψει στις δραστηριότητές τους. Αν αντιμετωπίζετε πόνους στον ώμο ή περιορισμένη κίνηση, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν εξειδικευμένο ορθοπαιδικό χειρουργό για να λάβετε την κατάλληλη θεραπεία και καθοδήγηση.